Van der Haven grijpt in zijn nieuwste werk in de serie Piña Negra, de zwarte ananas, terug op zijn jeugd in Spanje. Piña Negra is een beeld uit een droom die hij had in 2010. Het staat voor het zwarte gat of juist de mysterieuze oerknal van waaruit een nieuw fictief universum geboren wordt. Voor Van der Haven betekende Piña Negra persoonlijk een periode van creatieve bloei na een tijd zoekend te zijn geweest.
Hoofdpersoon in dit universum van de zwarte ananas is Cimarrón, losjes gemodelleerd naar de 11-jarige Van der Haven zelf. Cimarrón zijn vrijgevochten slaven uit de Cubaanse geschiedenis, een term die Van der Haven tijdens een reis daar tegenkwam. Dat vrijvechten is iets wat hij in zijn werk als autonoom kunstenaar ook hoopt te doen.
De andere werken heten Guardia en Mus. Guardia is de mysterieuze, sinistere figuur waarvan de intenties niet duidelijk zijn, terwijl Mus de metgezel is. Opmerkelijk is dat de kaderingen van alle portretten even groot is, terwijl de figuren die erop staan verschillen in hoogte. De kadering komt precies overeen met de lengte van Van der Haven zelf. De stijfheid in de poses en het driekwarts-aanzicht zijn geïnspireerd op 17de-eeuwse portretkunst, terwijl de kleine voet of sokkel waarop ze staan het effect versterken alsof ze plotsklaps vanuit een andere dimensie hier zijn neergezet.
Van der Haven werkt nog aan een drieluik, hologrammenserie en meer werk uit het Piña Negra universum.
Hoofdpersoon in dit universum van de zwarte ananas is Cimarrón, losjes gemodelleerd naar de 11-jarige Van der Haven zelf. Cimarrón zijn vrijgevochten slaven uit de Cubaanse geschiedenis, een term die Van der Haven tijdens een reis daar tegenkwam. Dat vrijvechten is iets wat hij in zijn werk als autonoom kunstenaar ook hoopt te doen.
De andere werken heten Guardia en Mus. Guardia is de mysterieuze, sinistere figuur waarvan de intenties niet duidelijk zijn, terwijl Mus de metgezel is. Opmerkelijk is dat de kaderingen van alle portretten even groot is, terwijl de figuren die erop staan verschillen in hoogte. De kadering komt precies overeen met de lengte van Van der Haven zelf. De stijfheid in de poses en het driekwarts-aanzicht zijn geïnspireerd op 17de-eeuwse portretkunst, terwijl de kleine voet of sokkel waarop ze staan het effect versterken alsof ze plotsklaps vanuit een andere dimensie hier zijn neergezet.
Van der Haven werkt nog aan een drieluik, hologrammenserie en meer werk uit het Piña Negra universum.
Roman van der Haven (1983) woont en werkt in Amsterdam (NL). Na jaren gewerkt te hebben in de creatieve industrie voor studio’s en klanten als Nintendo, Guerrilla Games, Virtual Fairground en het Londonse bureau Slide, is hij nu voornamelijk actief als autonoom kunstenaar, onder meer in VR.
